Het nieuws sloeg zaterdagmiddag in als een bom: “eerstenationaler Kaya’s BERINGEN sluit met onmiddellijke ingang de boeken,” meldde bestuurslid Guido Lucas. Eerst manager Martin Webers en daarna voorzitter Idris Kaya bevestigden die officiële melding.
“Dertig jaar ben ik in het zaalvoetbal. De laatste tijd beleef ik er echter geen plezier meer aan,” stelde de Kaya-voorzitter vast. “Het futsal was voor mij een fijne uitlaatklep voor de stress van de werkweek. De “vertoning” van vooral scheidsrechter Verheyen en deels ook tweede referee Verberckmoes was de druppel die de emmer deed overlopen.”
“Ik heb 2’20” voor het einde mijn spelers van het terrein gehaald om erger te voorkomen,” ging voorzitter Idris verder. “Ik besef dat een scheidsrechter ook maar een mens is, maar blijven een ploeg kapot maken, hoeft niet langer. Hij was goed bij de zaak, voelde de wedstrijd (waarin niets gebeurde trouwens) nauwelijks aan, sanctioneerde overdreven, schorste 5’ de wedstrijd en toen wij terug de resterende tijd wilden uitdoen en de discussies bleven duren, maakte ik er om oorlog te voorkomen een einde aan.”
“Zaterdagmiddag kwam het bestuur van Kaya’s Beringen in vergadering samen en besloot de club met onmiddellijke ingang op te doeken. Maandag vertrekt onze algemene forfait naar de KBVB zodat ‘s avonds de bekerwedstrijd tegen Châtelineau al niet meer gespeeld wordt. Voor mij is het onherroepelijk gedaan. Het is erg dat een gezonde club zich terug moet trekken omwille van het groeiend ongenoegen over de arbitrage. De scheidsrechters wanen zich steeds belangrijker dan die fijne sport zelf. Spijtig, maar voor Kaya’s is het afgelopen en alleen daarom,” sloot Idris af.
Alle bemiddelingspogingen om de clubleiding en vooral voorzitter Idris Kaya, alsnog tot andere ideeën te brengen, zijn mislukt. Idris Kaya en de clubleiding blijven bij hun besluit: Kaya’s Beringen verdwijnt definitief aan de futsaltop. De ontgoocheling is te groot.
“De scheidsrechters hebben onze club voor de zoveelste keer belachelijk gemaakt en de opgeroepen 15 politiemensen hebben ons als misdadigers bekeken terwijl er absoluut niets was gebeurd en gebeurde. Ook niet tussen de spelers voor, tijdens en na de wedstrijd. Er was enkel een opstootje van onze speler Moutoud - die zich gelukkig niet liet opnaaien door El Haoual maar dat koste onze Moutoud onterecht zijn tweede geel. Het was tevens en spijtig genoeg ook het begin van alle onvrede. Met ook toeschouwers op het terrein. Geen van Kaya’s want wij kennen die jongens niet. Mogelijk waren het Brusselse Marokkanen die met één of andere speler mee kwamen.”
“Wij veranderen ons besluit niet,” ging Idris Kaya verder. “Die “smet van Runkst” zal ons blijven achtervolgen. Er is iets gebroken. Wij hebben een goede naam, als familie, als vleesbedrijf en als club Kaya’s Beringen en kunnen die naam niet laten bezoedelen door een houding van scheidsrechters die wij nu en nooit niet zullen appreciëren. Als het futsal op die manier verder gaat, geven nog tal van clubs er de brui aan. De scheidsrechters zijn noodzakelijk maar moeten zich gedragen als fatsoenlijke wedstrijdleiders met veel inzicht in plaats van zich als alleenheersers op en naast het terrein te manifesteren. Gelukkig zijn ze zo niet allemaal maar hun aantal neemt als een besmetting toe. En dat is verontrustend,” aldus nog Idris Kaya.
Hij vertelde ons nog dat met coach, trainers, spelers en de KBVB alles naar behoren zal afgewerkt worden. De spelers krijgen hun vrijheid. Het sportcomité moet beslissen over de behaalde resultaten. Volgens het reglement worden alle wedstrijduitslagen geannuleerd. Dat brengt met zich mee dat Châtelineau, Antwerpen, Charleroi, Futsal Hasselt, Futsal Beringen en Herstal hun drie gewonnen punten (tegen Kaya’s) verliezen. Dat Malle (3-3 bij Kaya’s) één punt verliest en dat de anderen (verloren van Kaya’s) hun huidig puntentotaal behouden. Dat gaat om Lier, Lommel, Bergen, Mechelen en Sahin Hasselt.
Jos Donders, Futsal KBVB